- hús-búnaðr
- and hús-búningr, m. house furniture, esp. hangings, tapestry, Js. 78, Fms. vii. 148, Ó. H. 175, Eg. 94, Sturl. ii. 35, Fbr. 138, Vm. 65.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyir — is. <ər.> 1. Fayda, mənfəət. Bağın, əkinin xeyrini bəylər görəcəkmiş; Toxm əkməyə dehqanları neylərdin, ilahi?! M. Ə. S.. Atalar, babalar əkiblər, tər töküb becəriblər, xeyrini biz görürük. M. C.. Xeyir dəymək (gəlmək) – faydası olmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yox — əd. 1. Xəbər mənasında. Bir şeyin hazırda, yaxud ümumiyyətlə olmadığını bildirir (var ziddi). Yeməyi bol, iştahası yox. – Var evi – kərəm evi; Yox evi – vərəm evi. (Ata. sözü). Yox vaizin sözünə sözüm kim, behişt var; Kuyin bir özgə, cənnəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şübhə — is. <ər.> Bir şeyin gerçəkliyinə xatircəm olmama, bir şeyin həqiqətə uyğun ola biləcəyi haqqında fikir, güman, şəkk, tərəddüd. <Nüşabə:> Sənə qəlbimdə bir iman varıdı; Könlümü şübhə, tərəddüd sarıdı. A. Ş.. Məlun şübhə Məmmədbağıra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ad — is. 1. Doğulduğu zaman adama verilən şəxsi isim. Ad və soyad. Ad qoymaq. Adın nədir? Adını söyləmək. – Sən öləsən, Xanmirzə bəyin adını verən kimi, qoçaqlar o saat qalxdılar. N. V.. // Ləqəb, təxəllüs. 2. Şöhrət. <Elmar:> Siz qızları ad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
belə — əvəz. 1. Bu cür, bu təhər, bu kimi, bu sayaq. Mən belə adam görməmişəm. Belə işlərə yol vermək olmaz. – Fikirləşirəm, . . axırda yəqin edirəm ki, hələ gərək belə də olsun. M. Ə. S.. <Suraxanski:> Mən heç vaxt . . demərəm ki, məni tərif et.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
casus — is. <ər.> 1. Məxfi materialları gizli surətdə öyrənib başqalarına çatdıran şəxs. Fəhlələr, Şendrikov qardaşlarının casus olduqlarını söyləyəndə bəzi yoldaşlar buna şübhə ilə baxırdılar. M. Hüs.. <Bağırxan:> O gedərkən tapşırdı ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
demək — 1. f. 1. Bir fikri şifahi surətdə ifadə etmək, bəyan etmək, söyləmək, bildirmək. Söz demək. Düzünü demək. – <Aslan bəy:> . . O, bir söz dedimi, heç bir zaman unutmaz. C. C.. // Bir fikri yazılı surətdə ifadə etmək, yazmaq. Müəllif öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti